La frat-mondo El mundo hermano

Hodiaŭ ni alvenis Murcion per flugiloj de l’Esperanto konvertante ĉi ĝardenon en sonĝata paradizo kun ĉieloj el verdaj steloj kaj sonĝoj d’amo atingitaj en la frateco de la popoloj sin premante la manojn. Al ĉi tiu ĝardeno de Murcia ni kunportas rozojn kaj nardojn, la flavajn genistojn kaj ruĝajn diatflorojn. Ni venas el tuta Hispanio kaj ĉiuj ni estas fratoj en ĉi tiu klimato de paco kie kreskas Esperanto. Ankaŭ alvenas el aliaj teroj indaj gesamideanoj kiuj en la riverbordo Segura ili estas niaj kunurbanoj. Kiu diras ke ĉi tiu idiomo estas lingvo de plasto ke li venu al ĉi tiu familio kaj li vidos ĉi tiun spektaklon: ĝi estas el ardaj koroj kiel riveroj gajecataj. El la gaja Sevilo ĝis la verda Kantabramaro, el la fratino Lisboa al la blua Mediterraneo, el la Kanariaj Insuloj al koro de la Atlantiko ĉi tie esta la bela Iberio unuiĝinta en la Esperanto. Ĉi tie finas mia kantaĵo ke  mi volus estu la kanto de ĉi tiu esperantista mondo kiu sonĝas en unu mondo frato.

Hoy hemos llegado a Murcia en alas del esperanto, convirtiendo este jardín en paraíso soñado con cielos de estrellas verdes y sueños de amor logrados, en la hermandad de los pueblos estrechándose las manos. A este jardín de Murcia traemos rosas i nardos, las amarillas retamas y claveles encarnados. Venimos de toda Espña y todos somos hermanos en este clima de paz, donde crece el Esperanto. También llegan de otras tierras ilustres samideanos que a la orilla del Segura son nuestros conciudadanos. Quién diga que este idioma es una lengua de plástico, que venga a esta familia y verá este espectáculo: es de ardientes corazones como ríos alborozados. Desde la alegre Sevilla hasta el verde Cantábrico, desde la hermana lisboa al azul Mediterráneo, desde las islas Canarias el corazón del Atlántico, aquí está la bella Iberia unida en el Esperanto. Aquí termina mi copia que quisiera ser el canto de este mundo esperantista que sueña en un mundo hermano.